woensdag 28 maart

Fruitsens

’n Toffe peer, die peer die ik sinds vandaag tot mijn kennissenkring mag rekenen. ’n Buitenlandse vrucht met de vorm van een appel en de kleur van een handpeer die nog nooit buiten is wezen spelen. Met van binnen de structuur van een carambola en de smaak van deze genoemde vruchten bij elkaar in de blender.

Ik hou helemaal niet van fruit, ik eet het nooit. Alleen voor peren (op de boterham met brie, honing en pijnboompitten en dan onder de grill) en passievruchten (voor bij mijn wekelijkse tuinpro- gramma op de BBC) maak ik een uitzondering. Mijn nieuwe vriend de Chinese Peer heet ik welkom tussen mijn uitzonderingen, nu alleen nog een goede gelegenheid voor hem verzinnen.

donderdag 29 maart

Opgedrongen gedachten

Over geluidsoverlast gesproken. Tegelijk met de schrijfcursus wordt er in datzelfde buurthuis- gebouwtje een cursus line-dancing gegeven.
Niet de muziek stoorde mijn gedachten tijdens het ter plekke bedenken van het opdrachtverhaal, maar dat aangeven van de maat door die dans- instructrice. Eén - twee - draai - klap - drie - vier - draai - en - één - twee - klap - draai - drie - vier - draai - vijf - zes. Probeer je dan maar eens te concentreren op een personage dat conform de opdracht helemaal alleen in een kale, afgesloten kamer op een stoel zit.

Nee, dan krijgt dat personage meteen een malle cowboyhoed op en denk maar niet dat ie braaf op die stoel blijft zitten.