maandag 24 maart
Anniversaire extraordinaire
Ik werd wakker en de tuin was besneeuwd. Een laagje van drie centimeter over de aarde, op de planten, op de gele kopjes van de narcissen en de witte bloesems van de pasgeplante Cox.
Bij het ontbijt eitjes en matzes, diverse kaassoor- ten, geurende brioche en croissanten. In de mid- dag de Johannespassion op de radio. En 's avonds fonduen.
Sneeuw en Tweede paasdag.
En toch, óók toegezongen bij mijn entree in de woonkamer, en over de tafel, cadeautjes voor mij, kleurig pakpapier en strikken, kaarten, en ballon- netjes op Hyves.
Ik las in de krant dat een verjaardag als deze de eerstvolgende 160 jaar niet meer voorkomt. Oftewel: dit was en blijft een unieke verjaardag.
donderdag 27 maart
Wijktafereel
Een snoezig verhaaltje had ik willen schrijven over de lentetuin op mijn balkon. Over de gedrongen blauwe druifjes en de zich alsmaar verder uitrek- kende narcisjes, die nu met hun koppies nieuws- gierig over de balkonrand kunnen koekeloeren. Maar wat zagen ze vandaag, die narcisjes?
Een traumahelicopter die cirkelde boven de flat, zoekend naar een plek om te landen. Politiewagens die heen en weer reden over de parkeerplaats be- neden, agenten die sprintten van hot naar her. De landing van de helicopter op het voetbalveldje aan de overkant van de vijver. De ambulancebroeders die eruit sprongen en heel de route renden van om de vijver naar hier. Het nieuwsgierige volk dat ze achterna dromde.
Twee drugsverslaafden die elkaar met messen te lijf waren gegaan. Bij de bushalte, net buiten zicht van de narcisjes.
©2007 Sirouns Schrijftafeltje.