zaterdag 17 maart
Mijn avocado-pit is gekiemd, eindelijk, eindelijk. Na 20 dagen wachten, braaf iedere drie dagen water geven, veel zonlicht, radiatorwarmte en bemoedigende woorden… Een klein stukje van één centimeter, harig en puntig, recht omhoog uit het zand. Nu kan mijn volgende verwachting in de startblokken: binnen drie jaar manden vol verse avocadovruchten, vanaf mijn vensterbank zó in mijn schoot geworpen.
Ja, ik ben een meisje van de lange termijn en grote verwachtingen. En van het oneindigende geduld. Ondertussen ga ik vast op zoek naar lekkere avocado-recepten. Ik zie al iets voor me, met chocola en een lepeltje magere yoghurt…
zondag 18 maart
Ewoi, ewoi. Het woord dat vandaag de hele dag door mijn hoofd spookt. Spectaculair lekker gewerkt aan mijn scriptie, precies de dingen gedaan die ik me ten doel had gesteld. En met precies de beoogde hoeveelheid moeite. Lekker kalm en toegewijd. Ewoi, ewoi.
Lekker ontbeten, met komkommer, radijsjes en camembert. Cool weer buiten, met windstoten en een hevige hagelval gedurende twee minuten. Goede daad gedaan door Valse Salie van Roos Boum aan de man te brengen. Ewoi, ewoi.
Het is Rwandees. Het betekent “alles is goed, alles is goed”.
Ik haalde het jaren geleden uit een boek, een getuigeverslag van de slachtingen in Rwanda tijdens de jaren ’90.
©2007 Sirouns Schrijftafeltje.