donderdag 15 maart

Valse schijn

Op mijn balkonnetje scheen de zon en het was lekker en windstil. Ik voelde de zonnewarmte op mijn handen tintelen. Ik zag buurmannen op hun balkon staan en met elkaar praten langs de schutting heen. Weer iemand anders stond op zijn balkon een zonnescherm te bevestigen boven zijn slaapkamerraam. En beneden op de parkeerplaats liep de zwartwitte kater zijn vaste ronde langs de nummerborden van de geparkeerde auto’s.
Er smikkelde een jongen aan een softijsje en ja, ook de vogels floten hun voorbodes van de echte lente.

Alleen Gerrit Hiemstra weet wel beter. De lente wordt in het weekend weer winter. En mijn balkondeur moet weer dicht.

vrijdag 16 maart

In de startblokken

Ik ben me klaar aan het maken voor een schrijf- marathon die 1 april van start gaat. 750 woorden per dag schrijven aan je manuscript en je wordt gecontroleerd.
Vroeger, toen ik mijn scriptie negeerde en fluitend aan mijn verhaal schreef, kwam ik eenvoudig op zo’n 1000 woorden per avond. Zonder RSI- klachten, zonder hersenkraken en schermturen. Gewoon genietenderwijs.
Dan was vannacht rampzalig. 830 woorden er één voor één uitgeperst, tweëenhalf uur noeste arbeid en de oogst: miserabel. Dat wordt nog flink warmlopen, vóór 1 april.

Gelukkig krijg ik per aanstaande donderdag een steuntje in de rug van de schrijfcursus die ik dan ga volgen…