zondag 11 maart

Ondergewalst

Ik ben raar. Kennelijk. Ik kreeg gisteren de nieuwe zenderindeling van de radiokanalen in mijn brievenbus. Heeft de programmaraad Athome geadviseerd om precies die twee radiozenders weg te doen waar ik het liefst en het meest naar luisterde. Fip en NDR Kultur opgeofferd voor iets populairders. Oftewel mijn wensen ondergewalst door de wensen van de hoofdmoot. En zo gaat dat nou de hele tijd. Ik hield van Ah-rozenthee, ik hield van Ah-jasmijnthee, ik hield van Impulse ID deo, ik hield van Vanilla-coke, ik hield van Bugles paprika, ik hield van Palmolive met zeeparels. Ik luisterde graag naar de Concertzender oude stijl, ik keek graag naar ARTE, ik las graag de Flair oude stijl.

Het is gewoon hard, om te zijn zoals ik. Was ik maar gemiddeld.

maandag 12 maart

Vertroebelende stad

Vanavond op Men in Trees zei hoofdpersoontje Marin Frist over de stad New York, dat het leven in de stad kan vertroebelen wat je nu echt wilt. De stad is zo goed en troostend voor je, dat je ver- geet wat nu eigenlijk belangrijk voor je is in het leven.
Zou dat waar zijn? Of zou het gewoon leuk zijn geweest voor het script: stadsmeisje X dat 4 maanden in gehuchtje Y heeft gewoond, ontdekt dat er in het gehucht meer leven is dan in de stad en dat ze geen stadsmeisje meer kan zijn?

Mijn stad is ook erg goed voor mij geweest al deze jaren… Ik wil hier niet weg. Maar toch, als ik droom, dan droom ik van een gehucht ver van de bewoonde wereld. Een stenen huis dat daar al eeuwen staat in weer en wind en een paar decennia van mij wil zijn…