zondag 8 april

TBC-huisje

Vroeger werden TBC-patiënten die niet genoeg geld hadden om naar een kuuroord in Zwitserland of aan zee te gaan, thuis verzorgd door het Witte Kruis. Dat zorgde ervoor dat er elke dag een verpleegster langs kwam en dat er in de tuin een speciaal TBC-huisje geplaatst werd. Een klein slaaphuisje voor de patiënt met enorme openslaan- de deuren om zoveel mogelijk zon binnen te laten. Omdat de zon draait, werd dat huisje op een draaischijf geplaatst, zodat er geen zonnestraaltje verloren ging voor de patiënt.

Nou zat ik te denken, met de laptop aan tafel in de tuin, lekker schrijvend aan het marathonverhaal, mijn snuit in het zonlicht: had ik maar zo’n TBC-huisje. Dan hoefde ik tenminste niet ieder kwartier met de tafel te gaan stoeien, en met het laptopsnoer, en met de kat, om de zon op mijn bol te houden.

maandag 9 april

Vrij & werk

Tweede Paasdag is het vandaag. Een christelijke feestdag en dus een vrije dag. Alle werknemers hebben vrij. De universiteit waar ik werk is gesloten. En toch werk ik. Omdat ik deeltijder ben. zelf mijn tijden in mag delen en thuis werk. En als ik op maandag niet wat uren van de grond krijg, loopt het in de rest van de week knudde. Dus heb ik lak aan de Nederlandse tradities, en werk, terwijl niemand werkt. Ergens vind ik dat wel zielig voor mezelf. Had ik toch braaf een baan met vaste werktijden…

Maar nu las ik laatst op Wiki dat andere banen ook geen kermis zijn:

Statistisch gezien leven mensen die in ploegendienst werken, of gewerkt hebben, korter dan mensen die dat niet gedaan hebben.

Tja.