zondag 1 april

Grappenmelancholie

Ja, zo cliché maar waar: ik ben vandaag te grazen genomen. Flauw! Totaal onvoorbereid werd me, toen de dag nog maar 20 minuten oud was een poets geleverd. Wie verwacht dat nu? Als je hoofd nog volledig en veilig op 31 maart zit? De nieuwe dag begint pas na een fijne nachtrust - dat is het systeem. Maar nee hoor, de ultieme poetsenbakker grijpt zijn kans wanneer je het totaal niet verwacht.

Moet ineens terugdenken aan die april-grap waarbij Loekie de Leeuw vervangen zou worden door Mickey Mouse, omdat die meer draagvlak had onder de bevolking. “1 april,” zeiden ze later, “nee, hoor, Loekie blijft. die is zó Nederlands!” Nou, Loekie is evenwel hartstikke opgedoekt, ondanks zijn draagvlak.

Gevoerd aan het monster van het consumentisme.

maandag 2 april

Kattige vogel

Vreemde eend in de bijt; Part Deux. De Kleine Mantelmeeuw.
Sinds vorige zomer bewoner van het winkelcen- trum hier. Hij zit het liefst bovenop de pizzeria en jaagt daar graag de gewone, kleine meeuwtjes weg. Als hij schreeuwt, hoor je “miauw” en verder is het ook een kat, maar dan met twee flapperpoten. En een snavel. O, ja, en vleugels. Maar zijn nek is precies zo stevig en dik als de nek van onze kater, zijn kop precies even groot en als hij zijn bek open trekt zie je hetzelfde als wanneer de kat dat doet. Zonder de tandjes dan.

Alleen zijn IQ lijkt me een stuk lager dan dat van een kat. Hij kijkt alsof hij inderdaad niets anders kan denken dan dat hilarische “Mine! Mine! Mine!” uit Finding Nemo.