maandag 7 april
In mijn stad voel je wel eens wat, als je als brave burger in bed ligt. De gasbel van Slochteren met zijn kleine aardbevinkjes, laat af en toe van zich horen. Of er is gerommel wanneer een buschauf- feur nachtelijke verveling kent en op volle vaart zijn bus door de vlakbij gelegen bussluis jaagt. Of wanneer het ketelhuis van de flat kuren heeft en het opstarten ervan de hele flat laat schudden.
De beving vanochtend vroeg was wel een hele ruwe. En een aanhoudende. Het leek wel of er iets meer aan de hand was; alsof er door King Kong aan mijn flat geknaagd werd bijvoorbeeld. Nonsens natuurlijk, en ik probeerde verder te sla- pen. Maar het hield maar aan. En de mensch is nieuwsgierig. Dus ik de galerij op.
Wat blijkt? Mijn huis werd gewoon, zonder par- don, door twee gulzige graafmachines onder mij vandaan weggebroken!
woensdag 9 april
Al maanden was mijn rolstoel onhandelbaar. Lui reagerend en extreem nukkig in de bochten. Vandaag hakte ik de knoop door om het ding ter reparatie af te staan. Ik moest een dag in een leenrolstoel.
En wat voor één. Eén precies tegenovergestelde van de mijne. Een rolstoel met achterwielaan- drijving en zwenkwielen vooraan. Nou. Dat ging niet soepel, zacht gezegd. Ontelbare keren ramde ik de meubels, zat ik vast aan de muren en mijn boekenkast heeft voor altijd littekens.
Stel je voor dat je na een half leven lopen ineens met omgekeerde benen dat vetrouwde motorische trucje moet zien te klaren!
Wat was ik opgelucht toen ik om zes uur mijn normale benen weer terug kreeg. Meteen een uit- gebreide rondedans gemaakt!
©2007 Sirouns Schrijftafeltje.