Naar het balkon

Soms zijn er van die wijsheden, waarheden als een koe, die je gniffelend weg kunt wuiven, maar waar ik toch over na blijf denken. Zoals deze:

You won't get there, unless you go there

Al mijmerend vond ik allerlei ondernemingen en dromen in mijn leven waar dit direct op van toe- passing leek. Neem nou die erhu, of dat schrijven van een boek. De grote stappen zijn gezet, het be- ginnen, maar de volgende stappen laten zich lekker verwennen in traagheid. Oefenen? "Geen zin." Doorschrijven? "Weet niet waarheen." Sudderen dus maar en niks doen. En zo kom je er niet.

Vandaag lonkte mijn zonovergoten balkonnetje onafgebroken tijdens het schrijven. En ik dacht erover daar te gaan zitten niksen, en ik dacht en dacht en deed maar niet - tot unless you go there me heel praktisch te binnen schoot. Schrijven? "Doe ik later wel."