maandag 5 maart
Een beetje gek is het wel om aan de voet van de lente nog naar kerstliedjes te luisteren. Maar Sarah McLachlans stem is zo lekker om op weg te dromen! Wat hees, wat lief, wat belanghebbend, wat zacht, wat melodieus, van alles wat, behalve van schreeuwerigheid en meeloperigheid. Ik luister naar haar stem, om de woorden heen, om de kerstmelodieën heen.
Wintersong is een winterplaat, geen kerstplaat, en zolang ik de lente nog niet ruik in de lucht, nog geen groene waas zie in de boomsilhouetten, heb ik een excuus van Sarah te blijven genieten.
dinsdag 6 maart
Als je cola hebt ingeschonken in een longdrinkglas, kan je het daarna neerzetten op tafel, naast je boek. Dan ga je bladeren in het boek en begint te lezen, je blik rolt over de linkerpagina en misschien hou je de rechterpagina vast tussen duim en middelvinger. De structuur van het papier tegen je vingertoppen. En je strekt je andere vingers en legt ze tegen het volume aan pagina’s die je nog te lezen hebt, heel snel voel je hoe lang de reis nog is die je bent begonnen bij het openen van het boek. Heel bewust bereikt die informatie je echter niet, want heel bewust is daar alleen die linkerpagina.
En als je je hoofd schuin houdt, om te beginnen aan de rechterpagina, klinkt het ineens zó overduidelijk luid bij je oor: het knappen van de koolzuurbubbeltjes in je cola, aan het oppervlak van je cola.
©2007 Sirouns Schrijftafeltje.